Budownictwo systemem gospodarczym, czyli wiejski pejzaż
Jeszcze nie tak dawno, przejeżdżając przez wiejskie tereny, widzieliśmy takie oto zabudowania – jeden dom mieszkalny, często było widać, że rozbudowywany w różnych okresach – różny materiał budowlany, różny stopień działania czasu, widać, że był budowany i ulepszany systemem gospodarczym. W bliskim sąsiedztwie, bez specjalnego wytyczania miejsca stały, stoją zabudowania gospodarcze – stodoła, z reguły drewniana, budynki dla zwierząt gospodarskich i hodowlanych, kurnik, tu i ówdzie tunel foliowy lub prowizoryczna szklarnia – również nieco nadgryzione przez czas i brak zainteresowania remontem ze strony gospodarzy. Widać, że były budowane systemem gospodarczym, z materiałów budowlanych, które akurat udało się zdobyć, bez nadzoru – ot, pomagali sąsiedzi, rodzina. Unijne dotacje odmieniły wizerunek wiejskich zabudowań, nie tylko mieszkalnych, ale i gospodarskich. Dzisiejsza wiejska zabudowa coraz bardziej odbiega od tej siermiężnej, prowizorycznej sprzed lat. Domy mieszkalne są wyremontowane, otynkowane, pomalowane, obejścia zadbane, z ogródkami pełnymi kwiatów, warzywniaki odsunięte dalej od domu, tunele foliowe zastąpiły pseudo – szklarnie ze starych okien i drzwi, a budynki gospodarskie w większości są murowane, jasne i czyste. Wystarczyło dwadzieścia, trzydzieści ostatnich lat, aby nasza wieś zyskała nowe, nowoczesne i czyste oblicze.
